ديگ به ديگ ميگه روت سياه

متن زیر از ایمیلی است که بدستم رسیده. متاسفانه جز ذکر تاریخ سخنرانی‌، راجع به منبع چیزی ذکر نشده. اگر که این حرفها از طرف آایتلله خامنه‌ای نباشد، شاید از سخنرانی‌ دفاعی یکی‌ از وکلای زندانیهای سیاسی ایرانی‌ باشد! اگر هم که واقعا از جانب اوست؛ با چه رو ای دیگ به دیگ میگه روت سیاه



اینها بخش هایی از صحبت های آقای خامنه ای در تاریخهای ۱۳۸۱/۰۱/۱۶، ۱۳۸۳/۰۱/۲۶، ۱۳۸۳/۰۲/۲۷ است:


- قبل از اينها هم در طول تاريخ در دنيا و حتّي در زمان خود ما کساني بودند که خيال مي‏کردند با زور و سرنيزه مي‏شود بر ملتهاي خودشان يا ملتهاي ديگر سوار شد و حکمراني کرد. دنيا هيتلرها را ديده است، رهبرانِ اوايل کارِ شوروي را ديده است؛ دنيا بعضي از قدرتهاي ديگر را هم اين زمان و قبل از اين زمان ديده است؛ اينها شکست خوردند.


- دولت جعلي صهيونيست [...] مرد و زني را که دم تيغشان بيايد، مي‏کشند و هيچ ملاحظه نمي‏کنند. شنيده‏ام جوانان و مردان را - از سنين سيزده سال تا پنجاه سال - دستگير مي‏کنند و [...] به مناطقي برده‏اند که معلوم نيست کجاست! خبرهايي که از داخل بازداشتگاهها بعضاً به بيرون درز کرده و در مطبوعات دنيا منعکس شده است، خبر مي‏دهد که اينها را شکنجه و آزار مي‏کنند [...] حتّي بيمارستانها و داروخانه‏ها را مورد تهاجم قرار مي‏دهند. [...] خلاصه وضع عجيبي به‏وجود آورده و صداي دنيا را در آورده‏اند!


- ماجراى زندان «ابو غريب» [...] داغ ننگى بر پيشانى امريكاييها شد؛ و اين داغ به اين آسانيها پاك نخواهد شد. آن وقت رؤساى امريكايى[...] مى‏گويند ما خبر نداشتيم؛ عذرخواهى‏شان اين است! مى‏گويند ما اطلاع نداشتيم؛ [...] مگر فرق مى‏كند كه چه كسى مردم را شكنجه كند؛ صدام يا شما؟! شكنجه، شكنجه است. [...] معلوم مى‏شود كه از مدتها قبل اين كار اتفاق افتاده و حالا آشكار شده است؛ بنابراين بايد خبر به اينها رسيده باشد و اگر نرسيده، اين موضوع، خودش جرم ديگرى است. وانگهى، مگر صدام خودش به سلولها مى‏آمد و شكنجه مى‏كرد؟ صدام هم مأمورينش مى‏كردند، شما هم
مأمورينتان دارند مى‏كنند.


- من وجدان جهاني را به داوري و قضاوت دعوت مي‏کنم. همه حرفهايي که به عنوان تحليل سياسي، راه‏حل، توصيه مي‏زنند، در مقابل اين واقعيت، افسانه و موهوم است.



واقعيت اين است که ملتي در خانه خود تحقير مي‏شود، دستگير مي‏شود، کشته مي‏شود، جوانش از او گرفته مي‏شود، امنيتِ جان و مال و مسکنش به‏وسيله غاصبان همان سرزمين تهديد مي‏شود. حال وجدان جهاني قضاوت کند؛ اين جا حق با کيست و وظيفه انسانها چيست؟ ما به هيچ چيز ديگري احتياج نداريم؛ همين واقعيت را مقابل خودشان بگذارند ببينند چه اتّفاقي در حال وقوع است؟


- در اوّلِ کار [...] نگذاشتند دنيا بفهمد که اينها چه فجايعي انجام مي‏دهند؛ اما امروز دنيا مي‏بيند. البته تلويزيونها و دوربينها قادر نيستند حقيقت را نشان دهند.


فقط بخشي از حقيقت؛ يک تصوير و شبحي از حقيقت را نشان مي‏دهند؛ حقيقت خيلي بيشتر از اينها و خيلي تلختر از اينهاست. واقعيت را از روي همين فيلمهاي تلويزيوني که در دنيا پخش مي‏شود - آن‏جاهايي که پخش مي‏شود - قضاوت کنند.



- کي حاضر است جوانش برود در يک واقعه خونين و يک ساعت ديگر به قتل برسد! اين است که يک مادر، جوان خودش را در آغوش مي‏گيرد، مي‏بوسد اما گريه نمي‏کند. مي‏گويد من اين را مي‏فرستم.


ببينيد شما بر سر اين مادر چه آورده‏ايد؟! شما ببينيد بر سر اين ملت چه آورده‏ايد که حاضر است به اين نحو جوانش را به ميدان بفرستد و مي‏گويد اگر صد جوان هم داشته باشم مي‏فرستم که اين گونه کشته شوند. [...] شما همه راهها را جلوِ اينها بسته‏ايد.


- كشورى با آن فرهنگ عريق و عميق و داراى سابقه، و يك ملت تاريخى و غيور و داراى هويت را مقهور كردند و در پنجه‏ى خود گرفتند و انواع اهانتها را به او مى‏كنند؛ توقع دارند اين ملت عليه آنها برنگردد و وضعى كه امروز مشاهده مى‏كنيد، پيش نيايد.


- [این البته در مورد ملت عراق است و لابد در مورد ایران صدق نمی کند] اگر شما مى‏بينيد امروز جوان عراقى [...] اگر دستش برسد، بى‏ترديد ضربه وارد مى‏كند، اين كارى است كه خود امريكايى‏ها كرده‏اند؛ تقصير كسى نيست. مثل ديوانه‏يى كه هى به اين و آن مى‏پرد، بى‏جهت اين و آن را متهم مى‏كنند؛ «از فلان‏جا تحريك شدند، از فلان‏جا دخالت كردند»؛ نه، تحريك كسى نيست؛ اين هويت ملت عراق است كه دارد بروز مى‏كند. وطن يك ملت را بگيريد،


سربازتان را در كوچه و خيابانِ او راه بيندازيد، به زن او بى‏حرمتى كنيد، جوان او را جلوى چشم همه روى زمين دمرو بخوابانيد و كف پوتينتان را روى سر او بگذاريد؛ من كه اين‏جا نشسته‏ام، طاقت نمى‏آورم اين وضعيت را ببينم؛ چطور يك انسان با ايمان و با غيرت عراقى اين وضعيت را تحمل مى‏كند؟ لازم نيست كسى تحريك كند؛ خود شما بزرگ‏ترين و پليدترين تحريك‏كننده‏ى ملت عراق هستيد. چرا وارد خانه‏ى او شديد؟ چرا دروغ گفتيد؟


- كارشان به جايى رسيده است كه تحمل وجود يك پيرمرد روحانىِ فلج را هم كه بايد روى چرخ راهش ببرند، ندارند. كسى مثل شيخ احمد ياسين را نمى‏توانند تحمل كنند. [...] خيال مى‏كنند اين سياست به جايى خواهد رسيد. روزنامه مى‏بندند، مطبوعات را توقيف مى‏كنند؛ از اين‏جا بگيريد تا كشتار مردم.

First, I want to apologize that this blog is bilingual, and therefore I'm excluding those who either only read English, or Persian. You will be unable to read both parts--it was unavoidable. Secondly, the Persian part must be read first for my rant to be better understood. I tried to move it around but couldn't. So Farsi speakers go read the Persian letter first and come back here after!

For those who don't read Persian, it's an open letter to Rafsanji following his last Friday prayer, when he was asked for proof of the stolen election, and the aftermath horrors. I tell him we have proof, and can present it any time he gives the word. I actually posted it on his website.

* * * * * *

I wrote this blog (letter to Rafsanjani) July 20th 2009 and at the time I never imagined the proof I was referring to, would evolve to include so many atrocities. I have no idea what percent of the dastardly deeds of the Islamic Republic's unconstitutional government needs to be revealed to the World for the governments of the World to acquire a heart and a conscience. I'm sure they would respond differently had one of these "nek'bats" been unleashed on to one of their own inhabitants. This World governments I'm referring to has a sub-catagory: those inhabitants that are overtly, or covertly engaging in commerce detrimental to the Iranian people.

I also don't know what percent of the actual proof out there, we have horrifyingly read and watched, but what I'm sure about is it increases daily. I watch and read with my heart in my throat, and hope the next thing I look at is not more grief and pain. As I drop my forehead to the desk trying to block the images that I've just seen, or the images that the words conjure up, I watch my tears roll on to the keyboard, so I move away (need that keyboard!). I get up swearing and pace. We've all done it; those of us following Iran. I feel like I'm tethered to this particular technology that tells me all the taboos I don't want to know about. I'm pulled back, and then the screen repels me again. The events of this summer remind me of something I heard a Bosnian say in a TV documentary about the siege of Sarajevo: "the future has to be plausible... reality has no such constraints." When I'm low, it's referring to the atrocities, and when I'm up, it's anticipating the victory of the Iranian people. But some days are really bad; the days when I feel Iranians in Iran must feel "it's like being a one legged man, in an ass-kicking contest;" and they are the one-legged. What they don't have is so profound a lack, how can they win. It's so unfair, how can we not care.

The unconstitutional government of Iran needs to be opposed. It has, and continues to not only break international human rights conventions (e.g. child executions), it has behaved in opposition to its own constitution. Everything it did and is doing, is against its own constitutional laws.

The World needs to wake up--or be woken up by all of us--and told "if it walks like a duck, quacks like a duck, and has a red beak...ITS A DUCK." The illegitimate government of Iran is a tyrannical, unconscionable, brutal usurper of lives.

It's funny how this started about stolen votes--which were about stolen rights and stolen national wealth--and became about how the status quo will be maintained at any cost. Lying, hitting, gassing, kidnapping, denying health care, torturing, raping, and aiming for the heart of the opposition; literally and figuratively, had always happened, and was thought to be eternally productive, as it had always been. But this time there is an audience. But if the audience claps, and at best sits on it's hands, the crappy play will have another performance. The World must boo this spectacle. I didn't know what was happening, because I'd stayed away from it all. Because I knew my little candle would never have made a difference there; too far a distance for the glow to reach.

The way this debacle called the Iranian election of the summer of 1388/2009 and "The Stolen Votes" ends, remains unknown. But if it continues to unfold as it has, it will ultimately be remembered as how the mask of a nation's government was lifted for all too see its ugliness, and how the World governments chose to become a simile of the three monkeys. See no evil, hear no evil; yet say evil, by not speaking up. Yes it's an error of omission, but an error nonetheless. The governments of the World "say evil", because they say our benefit is to say nothing because if we say or do something, something bad will happen to us; and because of that, they are guilty.

Voltaire says "every man is guilty of all the good he didn't do". If the World governments won't say or do something, then the people must force them to. We have the technology; all we must do is unite. We've seen it done. Since the mask is off, the gloves must come off too. Let's put the idea out there. In countries with democratically elected governments we must bombard our representatives, and the media with the proof we have. Let us see if it will cause them many sleepless nights too. Let's have the agents of the governments have to explain to their children, family, and friends how they saw fit to ignore the atrocities. At least they won't be able to say we didn't know, we just thought they were rumors. We can admonish them, or plead, urge, or even beg them; but I think it is far better to show them. There's so much out ther, and many good souls have translated so much. That's what continues to motivate me; because I've seen too much; and I feel I've seen enough. It's time we shared our pain.

So to start with we must show all our non-Iranian friends, neighbors, and anyone who will listen, what we know, and explain what is happening in Iran, and the World governments' reaction to it, and why. This awsome technology has let us find the truth because we're looking for it; but others aren't. The work has been done; all that is needed is the presentation.

And tell everyone that "any man's death diminishes me, because I'm involved in mankind; so never send to know for whom the bell tolls; it tolls for thee." (John Donne)

جناب آیت الله هاشمی رفسنجانی‌

امیدوارم که جسارت نبا شه، ولی‌ عرضی داشتم. از شما مدرک خوا سته اند؟ شما از ما، ایرانیهای خارج که تحت خفقان نیستیم بخواهید تا مدارک خودمان را ارائه دهیم. چه تعداد مدرک فکر می‌کنید قابل قبول باشه؟ لطفا به اون کسانی‌ که مدرک خواسته اند بگو اید، متاسفانه تعداد مدارک معلوم نیست و هنوز "شمرده" نشده (ایشان منظورم را خواهند فمید)، ولی‌ چیزی که کاملا معلوم است اینه که هروز که می‌گذرد، بر تعداد مدارک ماها اضافه میشود. روزانه دها ویدیو، نوار صوتی، مصاحبه، شرح حال و اکتشافت جدید به شماره مدارک اضافه میشود (یکی‌ از دلایلی که تعداد مدارک هنوز نا معلوم است).به ایشان عرض کنید که مبادا فکر کنند که ما که اینجا این مدارک را میبینیم، میشنویم و میخوا نیم ، هیچ عکسالعملی نخواهیم داشت. من مطمئن هستم که از طرف تعداد خیلی‌ زیادی از ایرانیان اینجا صحبت می‌کنم، وقتی‌ که میگویم ما حاضریم. فقط کافیه شما ندا بدهید. ما منتظر ندا هستیم،و همچون ندا شنیدیم، که نترس، نترس...بمون، بمون...مدرک میخوا هند؟ بپرسید، چندتا، چه نوع و کجا ارائه دهیم؟
1 comments

بالا خره شعار تموم شد. اینرا هفتها قبل شروع کردم و تا مدتها، به تنهایی، تو دلم دو خط اول رو که نوشتم بودم می‌گفتم. بعد دو خط بعدی آمد. و حالا هم دو خط آخر. اگر خوشتان آامد، رایج کنید

"مرگ بر اسارت"
گر ما ز شما چه خواستیم
جز حق حقوق حقیقت
ای داد به ما چه دادید
جز خون و غم و شهادت
گر ما همی‌ بنشینیم، بسی‌ دیوان بتازند
گر ما بپرسی‌ گو ایم...مرگ به از اسارت